Schrijfster Heidi Priebe over liefde en rouw:

‘Zolang er liefde is, zal er rouw zijn. De rouw om het verstrijken van de tijd, van een leven dat halverwege verdergaat, van lege plekken die ooit vol waren met het lachen en de energie van mensen van wie we hielden.

Zolang er liefde is, zal er rouw zijn, omdat rouw de natuurlijke voortzetting van liefde is. Het duikt op in de gangpaden van winkels waar we ooit kwamen, in de halflege fles wijn die we weggooien, in de geur van cologne die we twee jaar na hun vertrek nog opvangen.

Rouw is een gigantisch neonsignaal, dat door alles heen steekt, overal heen wijst, luid verkondigend: ‘Hier was liefde.’ In de kleine letters, zachtjes: ‘Liefde is er nog steeds.”

Vrije Denkers note: — Waarom een post van ons over Liefde en rouw? Waarom niet? Het zijn belangrijke thema’s die in levens van mensen spelen en bepalend zijn in een gevoel van geluk of gemis. Ook tussen 8 en 5. En er zijn ook zoveel posts van mensen die iemand missen, iemand herdenken of zelf zelfs afscheid moeten nemen. Om die reden, stop vooral met praten over ‘work-life balance’ en start met nadenken over ‘work-life integration’. Je leeft immers ook in en tijdens het werk dus laat het iets zijn waar betekenis in zit. —

Illustratie: deCorrespondent.