We maken allemaal fouten. En we doen allemaal wel eens dingen waarvan we later beseffen dat ze niet in ons belang waren of nuttig voor de gemeenschap.
Als we het een tweede keer doen, is het de moeite waard om goed te kijken naar het systeem dat ons klaarstoomde voor die herhaalde mislukking.
Hoe is het systeem ontstaan? En wie profiteert ervan?
Alleen als we het systeem doorzien, kunnen we het verbeteren.
>> Vertaald en geherformuleerd van Seth Godin <<
Vrije Denkers note: — Systemen zijn zelden neutraal – ze zijn ontworpen door mensen met specifieke belangen en doelen. Wanneer we herhaaldelijk dezelfde fouten maken, moeten we niet alleen onszelf, maar ook de architectuur van het systeem onderzoeken dat deze patronen mogelijk maakt. Voorbeeld: Stel je voor dat je merkt dat je elke avond veel te lang op Facebook of Instagram zit, terwijl je eigenlijk wilde studeren of vroeg wilde slapen. Je neemt je voor om het morgen anders te doen, maar de volgende avond gebeurt precies hetzelfde. Dit is geen toeval. Het systeem is specifiek ontworpen om je aandacht zo lang mogelijk vast te houden, denk aan: De oneindige scroll functie zorgt dat je nooit een ‘natuurlijk eindpunt’ tegenkomt — Het algoritme leert precies welke content jou het langste laat kijken — Notificaties zijn zo ontworpen dat ze je steeds terug lokken — De dopamine-kicks van likes en reacties maken het verslavend. Wie profiteert? De platforms zelf en hun adverteerders, die meer kunnen verdienen naarmate jij langer kijkt. Dus in plaats van jezelf alleen maar ‘gebrek aan wilskracht’ te verwijten, is het belangrijk om te zien dat dit systeem doelbewust zo is ontworpen om gebruikers in deze patronen te laten vervallen. —