In het leven kom je twee soorten uitdagingen tegen (naast 100 andere, maar even voor deze blog maar twee). Ten eerste heb je onveranderbare situaties – dingen waar je gewoon niets aan kunt doen. Denk aan het weer of het feit dat mensen ouder worden. Het heeft geen zin om deze dingen als ‘problemen’ te zien, want ze zijn nu eenmaal zoals ze zijn.
En dan heb je échte problemen. Dit zijn uitdagingen waar wél een oplossing voor bestaat. Die oplossing is misschien niet makkelijk, niet meteen duidelijk, of niet zo handig – maar hij bestaat wel.
Als je met een belangrijk probleem te maken hebt, moet je het niet per ongeluk gaan zien als een onveranderbare situatie. Kies in plaats daarvan de beste oplossing die beschikbaar is, ook al is die niet perfect. Want als er een oplossing mogelijk is, waarom zou je dan leren leven met het probleem?
>> Vrij vertaald en geherfomuleerd van Seth Godin <<
Vrije Denkers note: — Het is fascinerend hoe deze schijnbaar simpele tekst eigenlijk een diepere waarheid aankaart over hoe wij mensen onszelf soms voor de gek houden. We hebben een bijzondere neiging om twee fouten te maken: (1) We maken van echte problemen soms ‘onveranderbare situaties’ omdat we bang zijn voor de oplossing, het moeilijke werk, of de verandering die nodig is. Denk aan een slechte relatie (‘zo is hij/zij nu eenmaal’) of een ongezonde levensstijl (‘dat zit in de familie’). (2) We proberen juist van onveranderbare situaties “problemen” te maken die we willen oplossen, waardoor we onnodig lijden. Zoals worstelen met het ouder worden, of boos worden op het feit dat de zon ondergaat. Het echte meesterschap in het leven zit hem misschien wel in het vermogen om helder te zien welke categorie iets in valt. Dit vraagt om: (1) Eerlijkheid naar onszelf (2) De moed om te veranderen wat we kunnen veranderen (3) De wijsheid om te accepteren wat we niet kunnen veranderen en (4) Het inzicht om het verschil te zien. Dit doet me ook denken aan het bekende ‘Serenity Prayer’: ‘Geef me de kalmte om te accepteren wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik wel kan veranderen, en de wijsheid om het verschil te zien.’ Deze oude wijsheid lijkt precies aan te sluiten bij de kern van deze tekst.