Home
De kracht van onhandig durven zijn.

De kracht van onhandig durven zijn.

Krachtige combinatie: haten iets niet goed te kunnen + durven beginnen als een beginner.

Mensen die er niet tegen kunnen als ze iets niet goed doen, willen graag beter worden. Maar als ze niet durven overkomen als een beginner, zullen ze nieuwe uitdagingen vermijden en moeite hebben om zichzelf opnieuw uit te vinden.

Aan de andere kant zijn er mensen die wel nieuwe dingen willen proberen, maar die de drang missen om beter te worden. Zij zullen zich vaak neerleggen bij middelmatige resultaten.

Het geheim zit in de bereidheid om even onhandig over te komen—maar niet te lang. Die houding zorgt voor sprongen in je prestaties.

>>> Vertaald van James Clear over onhandig durven zijn <<

Vrije Denkers note: — De kunst van groei zit in het spanningsveld tussen ambitie en kwetsbaarheid. Je moet jezelf toestaan om slecht te zijn in iets nieuws, maar niet accepteren dat je daar blijft hangen. Durf het ongemak van een beginner te omarmen, want daar ligt de sleutel tot echte vernieuwing en groei. Het gaat niet om perfectie, maar om de bereidheid om onderweg te leren en jezelf opnieuw uit te vinden. Oftewel: wie nooit faalt, blijft stilstaan. —

 

Waarom verhalen nooit echt eindigen

Waarom verhalen nooit echt eindigen

Iedereen schrijft op een bepaalde manier; iedereen heeft namelijk een ‘verhaal’, een persoonlijke narratief dat voortdurend opnieuw wordt afgespeeld, herschreven, uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet. De belangrijkste momenten in dat verhaal veranderen met de jaren – wat op je twintigste een tragedie leek, kan op je veertigste een komedie of nostalgie zijn. Alle kinderen schrijven. (En schilderen, en zingen.) De echte vraag is misschien wel: waarom geven zoveel mensen het op?

>> Dichter en romanschrijver Margaret Atwood over de universele aard van schrijven <<

Vrije Denkers note: —  Margaret Atwood raakt hier aan iets fundamenteels: de natuurlijke drang van mensen om verhalen te creëren en zichzelf daarin uit te drukken. Als kinderen doen we dat moeiteloos—met woorden, kleuren, muziek. Maar ergens onderweg verliezen velen van ons die spontaniteit. Misschien omdat we leren om ‘goed’ te schrijven, of om bang te zijn voor fouten. De uitdaging ligt niet in het vinden van ons verhaal, maar in het blijven herschrijven, schilderen en zingen ervan, ondanks de stem die zegt: ‘Dit is niet goed genoeg.’ Schrijven is geen kwestie van perfectie, maar van durf. Hoe zouden we eruitzien als we dat kinderlijke plezier weer omarmen? Misschien ontdekken we dan dat ons verhaal nooit echt is opgegeven, maar gewoon wachtte om opnieuw verteld te worden.

Prioriteiten als spiegel van je identiteit

Prioriteiten als spiegel van je identiteit

Ik ben mijn takenlijst gaan opdelen in drie categorieën:

  1. Dingen die ik moet doen;
  2. Dingen die ik zelf wil doen;
  3. Dingen die anderen van mij willen.

Dit heeft mijn leven echt veranderd! Vaak kom ik niet eens toe aan categorie 3, en toen besefte ik: dít is wat het betekent om gezonde grenzen te stellen.

>> Schrijfster Jenée Desmond-Harris en haar inzicht over het organiseren van je taken <<

Vrije Denkers Note: — Het inzicht van Jenée Desmond-Harris biedt een krachtige en eenvoudige manier om prioriteiten te stellen en regie te houden over je leven. Door taken te verdelen in drie categorieën – moeten, willen en anderen willen – wordt meteen duidelijk waar je energie en aandacht naartoe gaan. Dit is een uitnodiging tot reflectie: hoeveel tijd besteed jij aan dingen die écht belangrijk voor jou zijn? Het niet toekomen aan categorie 3 (dingen die anderen van je willen) laat zien hoe grenzen stellen niet alleen jezelf, maar ook je omgeving kan veranderen. Het gaat niet om nee zeggen tegen anderen, maar om volmondig ja zeggen tegen jezelf. Een mooie les voor iedereen die balans zoekt in een wereld vol verplichtingen en verwachtingen. Een goede denkoefening: hoe zou jouw lijst eruitzien als je vandaag dezelfde indeling maakt? —

Eerst waarde creëren, dan pas rendement

Eerst waarde creëren, dan pas rendement

In augustus 1899 nam ik een cruciale beslissing door ontslag te nemen en mij volledig te wijden aan de automobielindustrie. Wat mij direct opviel in de toenmalige bedrijfsvoering was de onevenredige aandacht voor financiën ten opzichte van dienstverlening – een omgekeerde prioriteitsstelling die haaks stond op mijn visie.

Mijn fundamentele overtuiging was en is dat de natuurlijke bedrijfsgang anders moet werken: arbeid en kwaliteit moeten vooropstaan, waarna financiële resultaten zich vanzelf aandienen. Ik geloof dat een ondernemer zich primair moet richten op het leveren van uitmuntend werk, waarbij winst en financiële aspecten secundair zijn.

Een gezonde onderneming begint klein, groeit geleidelijk en put haar groei en ontwikkeling uit eigen verdiensten. Het is een organisch proces waarbij toewijding, vakmanschap en klantgerichte service de fundamentele drijfveren zijn – niet financiële constructies of speculatieve strategieën.

Deze filosofie vraagt om geduld, integriteit en een diep geloof in de waarde van arbeid zelf. Het gaat erom eerst iets waardevols te creëren, pas dán kan financieel succes zich ontplooien.

>> Vrij naar Henry Ford over aandacht voor dienstverlening <<

Vrije Denkers note: — Ford’s visie onthult een diepere economische filosofie: echte welvaart ontstaat niet door financiële manipulatie, maar door oprechte waardecreatie. Hij ziet ondernemen als een organisch proces van toewijding, vakmanschap en dienstverlening, waarbij financieel succes een natuurlijk gevolg is van gedegen arbeid, niet het startpunt. —